Tutsam karanlığın elinden
Gölgeler öksüz kalır.
Güneşe uzanan bir köprü yapsam kirpiklerimden
Gözlerim çıplak…
Gökkuşağına dokunsa tenim
Bir parça siyaha bulanır kalbim…
Ey fikrim,
Vazgeç güneşten,
Bir alacağın var geceden.
Anılarda gizli bir matemin
Sise bulanmış gerçekleri.
Umudun yol ayrımı yakın,
Kalkın, kalkın
Meşaleleri yakın!
Siste söylenmiş sözler
Hüznüdür hecenin
Buğusunda kaybolmadan
Pusulasını tamir edin gözlerin.
Ey sessizlerde büyüyen çocukluğum
Sıyrıl artık karanlık korkularından!
Ay, aynasıdır gecenin.
Yıldızlar kutsal fenerleri masumiyetin.
Bir tılsımı var hecenin,
Geceyi gündüze
Gözleri göze bağlayan.
Bir alacağım var geceden!
Ey gece,
Kurtar kendini heceden,
Ve bir bir dökülsün sustuklarımız
Gizlice saklanan her dilden,
Biraz senden, biraz benden…
TUĞBA KOÇ
